Wojciech Szczepaniak
Andrzej Bąk
Czarny kot
Mam do Ciebie prośbę - powiedział Kominiarz. - Przebiegnij mi drogę, bo jakoś ostatnio zupełnie mi się nie wiedzie.
Kot zeskoczył z dachu i przebiegł mu drogę.
- Od razu lepiej. - odetchnął kominiarz - to co, można z Tobą zamieszkać?
- Pewnie! - ucieszył się kot.
Odtąd w gwieździste noce, na dachu chatki, siedzą razem i układają piękne kalendarze z podobiznami kotów. Kto ma taki kalendarz tego szczęście nie opuści!
Bartosz Wachowiak
O duchu, który przyniósł szczęście
Ależ duchota - powiedział Kuba.
- Jak ładnie o mnie powiedział! - zachwycił się duch - Duchota-biedota. Pewnie domyślił się, że nie mam domu. Chyba się za nim powlokę!
I Powlókł się za Kubą do pięknego domu z dużym strychem, wprost stworzonym do tego, by na nim straszyć.
Już pierwszej nocy duch pokazał co potrafi. Wył, jęczał, przesuwał meble, a o północy wlazł na dach i zaczął spacerować wzdłuż kalenicy...
Anna Romejko-Borkowska
Kosma Strykowski
O duchu, który przyniósł szczęście
Kuba ożenił się z Krysią, a mieszkańcy wsi powoli przyzwyczaili się do ducha. (...) Duch straszył więc tylko na strychu. Postukiwał meblami, mlaskał, tupał. Wystraszeni Krysia i Kuba, trzymając się za ręce wskakiwali pod kołdrę na długo przed północą i siedzieli tam aż do białego dnia. Wkrótce potem na świat przyszło pierwsze dziecko, a w niecały rok później jeszcze jedno. Duch ze wzruszeniem patrzył jak rosną...
Paulina Kieszkowska - Knapik
Wiosna czarownicy
Jestem, powiedziała ze smutkiem, ale smok nie odpowiedział, bo przecież wciąż był kamienną figurą.
Bardzo długo go odczarowywała, chcąc żeby jeszcze przez chwilę pobył z nią w ogrodzie. Zwlekała z wypowiadaniem zaklęć, udawała, że ich nie pamięta, myliła się, ale w końcu musiała je wypowiedzieć.
Smok był już odczarowany, jednak nie ruszał się, bo przed odlotem chciał choć trochę napatrzeć się na czarownicę.
Ewa Rutkowska
Wiosna czarownicy
Czarownica śledziła jego lot. Smok bardzo pięknie wyglądał na tle nocnego nieba... Był złotozielony, miał wielkie tęczowe skrzydła i błękitny ogon. Zatrzymał się na moment, żeby popatrzeć z dala na Czarownicę i zachwycił go widok postaci z czarnymi włosami i boa wokół szyi.
Krzysztof Zakrzewski
Czarownik, który czeka
Któregoś dnia czarownik - właściciel białego domu, psa, kota, królików i kur tak się rozgniewał na obojętność mieszkańców miasteczka, że przemalował dom na czarno i ściął w swoim ogrodzie wszystkie kwiaty.
Usiadł potem przed domem i czekał aż ktoś nadejdzie. Ale każdy tylko rzucał okiem i szedł dalej. Nikt nie zapytał co się stało...
Katarzyna Ziółek
Za dobra wróżka
Wróżka machała różdżką i machała, a wyczarowane w poprzednim tygodniu rzeczy znikały jedna po drugiej.
- Nic ci nie zostawić? - zapytała w końcu zasapana wróżka.
- Tylko to, czego naprawdę pragnę - odpowiedziała dziewczynka.
Wtedy wróżka wsłuchała się w jej marzenia i spełniła kilka z nich.
Barbara Jelonek Jarco
Wróżki
Ja, wróżka Marianna - skarżyła się nadchodząca osoba - spełniłam dziś tyle życzeń, a swojego najskrytszego nie potrafię spełnić. Nie potrafię wyczarować sobie psa.
Fryga wychynęła spod ławki i ruszyła w stronę wróżki Marianny, ze wszystkich sił merdając ogonem. Marianna zatrzymała się i spojrzała na Frygę.
- Piesku - powiedziała - skąd wiesz, że ja tak bardzo...
W tym momencie zorientowała się, że to, co pies trzyma w mordce nie jest zwykłym patykiem...
Izabela Żyglicka
Konfitury, dżemy, marmolady...
Na skutek opowieści, słuchacze byli tak ogarnięci chęcią smażenia konfitur, dżemów i marmolad, że biegli do swych domów i rzucali się w wir pracy. Przyrządzali konfitury z wiśni, truskawek, owoców dzikiej róży, dżemy malinowe, porzeczkowe, agrestowe, morelowe, z mirabelek... Rodzaj przetworów zależał od pory roku. Niektórzy tak się zapamiętywali w tej robocie, że....
Stanisław Sołtysiński
Maciej Bobrowicz
Jerzy Stępień
Dla Rokity
Rokita usiłował ugryźć Maćka, ale chłop się nie przejął. Schwycił go za kark, podniósł go do góry i uśmiechając się od ucha do ucha, powiedział:
- I czego się stawiasz ty wierzbowy kociaku!
Rokita cierpiał i czuł się bardzo osamotniony w swoich zmaganiach z Maćkiem...
Beata Balas-Noszczyk
Andrzej Dębiec
Jolanta Nowakowska–Zimoch
Śpiew
Od tej pory Marysia i Jaś byli nierozłączni.
On siadał pod gruszą i słuchał jak ona śpiewa, a ona od czasu do czasu milkła, żeby posłuchać, co on chce jej powiedzieć...
Beata Gessel-Kalinowska vel Kalisz
Grzegorz Kalinowski
Lampa
Kobieta i jej maleństwo spędzili całą zimę w domu ukrytym wśród drzew, a wiosną, kiedy zrobiło się ciepło, odeszli.
- Dziękuję za lampę w oknie - powiedziała kobieta na odchodnym, gdyby nie ona nie wiem jakby się to wszystko skończyło.